EN
TÜRKÇE
Poster - 33
Clinical Evaluation of Ureterocutaneostomy as a Temporary Urinary Diversion in Infants with Complex Obstructive Uropathies
Tunç Tığlı, İdil Rana User, Burak Ardıçlı, İbrahim Karnak, Saniye Ekinci
Department of Pediatric Surgery, Faculty of Medicine, Hacettepe University, Ankara, Turkiye
Purpose:
Ureterocutaneostomy is a safe and effective temporary urinary diversion method for pediatric patients with complex obstructive uropathies, particularly in infancy when adequate drainage cannot be achieved. This study aims to evaluate the clinical features and short-term outcomes of patients who underwent this procedure in our center.
Methods:
Medical records of eight pediatric patients who underwent ureterocutaneostomy were retrospectively reviewed. Data including sex, age at surgery, diagnosis, surgical indications, imaging findings, and early postoperative course were analyzed. Postoperative follow-up was conducted with ultrasonography (USG), DMSA, and MAG3 renal scintigraphy.
Results:
Seven of the patients were male and one was female. All except one patient were younger than one year at the time of surgery. The exception was a 5-year-old boy who presented late with high-grade vesicoureteral reflux and demonstrated early improvement in infection control and renal function after ureterocutaneostomy. Diagnoses included posterior urethral valve (n=3), high-grade vesicoureteral reflux (n=3), prune belly syndrome (n=1), Hutch diverticulum (n=1), and bladder exstrophy with ureterovesical junction obstruction (n=1). Surgical indications were recurrent urinary tract infections, high-grade reflux, upper tract dilatation, bladder dysfunction, and renal impairment. Imaging findings commonly included hydronephrosis, ureteral dilatation, and cortical thinning. Most patients achieved infection control and renal stabilization in the early postoperative period. Additional interventions such as nephrostomy or peritoneal dialysis catheter placement were planned in selected cases. No major perioperative complications were observed.
Conclusion:
Ureterocutaneostomy is an effective and reliable temporary urinary diversion in infants with severe obstructive uropathy. When performed in the appropriate setting, it plays a valuable role in achieving clinical stabilization before definitive reconstructive surgery.
Kompleks Obstrüktif Üropatili Bebeklerde Geçici Üriner Diversiyon Yöntemi Olarak Üreterokütaneostominin Klinik Değerlendirmesi
Tunç Tığlı, İdil Rana User, Burak Ardıçlı, İbrahim Karnak, Saniye Ekinci
Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı Ankara Turkiye
Amaç:
Üreterokütaneostomi, özellikle yeterli drenajın sağlanamadığı bebeklik döneminde, kompleks obstrüktif üropatili pediatrik hastalarda güvenli ve etkili bir geçici üriner diversiyon yöntemidir. Bu çalışma, merkezimizde bu prosedürü geçirmiş hastaların klinik özelliklerini ve kısa dönem sonuçlarını değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Yöntemler:
Üreterokütaneostomi uygulanan sekiz pediatrik hastanın tıbbi kayıtları retrospektif olarak incelendi. Cinsiyet, cerrahi yaşı, tanı, cerrahi endikasyonlar, görüntüleme bulguları ve erken postoperatif süreç gibi veriler analiz edildi. Postoperatif takip; ultrasonografi (USG), DMSA ve MAG3 renal sintigrafisi ile gerçekleştirildi.
Bulgular:
Hastaların yedisi erkek, biri kızdı. Bir hasta dışında tümü cerrahi sırasında bir yaşından küçüktü. İstisna olan hasta, yüksek dereceli vezikoüreteral reflü ile geç başvuran 5 yaşındaki bir erkek çocuktu ve üreterokütaneostomi sonrası enfeksiyon kontrolü ve böbrek fonksiyonlarında erken düzelme gösterdi. Tanılar arasında posterior üretral valv (n=3), yüksek dereceli vezikoüreteral reflü (n=3), prune belly sendromu (n=1), Hutch divertikülü (n=1) ve üreterovezikal bileşke obstrüksiyonu ile birlikte ekstrofia vezika (n=1) yer almaktaydı. Cerrahi endikasyonlar; tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları, yüksek dereceli reflü, üst üriner sistem dilatasyonu, mesane disfonksiyonu ve böbrek yetmezliği idi. Görüntüleme bulguları sıklıkla hidronefroz, üreteral dilatasyon ve kortikal incelme içeriyordu. Hastaların çoğunda postoperatif erken dönemde enfeksiyon kontrolü sağlanmış ve böbrek fonksiyonları stabil hale gelmiştir. Bazı olgularda nefrostomi veya periton diyaliz kateteri gibi ek girişimler planlanmıştır. Majör perioperatif komplikasyon gözlenmemiştir.
Sonuç:
Üreterokütaneostomi, ağır obstrüktif üropatisi olan bebeklerde etkili ve güvenilir bir geçici üriner diversiyon yöntemidir. Uygun şartlarda uygulandığında, kesin rekonstrüktif cerrahiler öncesinde klinik stabilizasyon sağlanmasında değerli bir rol oynamaktadır.