EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 16
Fifteen-Year Clinical Experience of the Shift Toward Minimally Invasive Surgery in Congenital Pulmonary Malformations
Ülgen Çeltik, İmge Benzeş, Coşkun Özcan, Zafer Dökümcü
Ege University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery
Aim: Minimally invasive techniques have become increasingly favored in congenital pulmonary malformation (CPM) surgery due to advancing technology and surgical experience. However, surgical approach and outcomes may vary based on lesion type, age, and infection history. This study evaluates a 15-year single-center experience with lobectomy for CPM, focusing on surgical trends, outcomes, and influencing factors.
Methods: Patients who underwent surgery for CPM between 2011-2025 were retrospectively reviewed. Extralobar sequestrations were excluded. Patients were analyzed in terms of age, surgical method (thoracotomy, thoracoscopy, robotic surgery), conversion rate to open surgery, complications, postoperative hospitalization duration, and infection history.
Results: 114 patients (M/F: 69/45) underwent lobectomy. Mean age was 38.8±56.9 months. Diagnoses included CPAM (n=83), intralobar sequestration (n=19), and others (n=12). Thirty patients had primary thoracotomy, and 81 underwent thoracoscopy, with 87.6% (n=71) completed successfully and 12.4% (n=10) converted to open surgery due to large lesions (n=3), unclear margins (n=3), or bleeding (n=4). No thoracotomies were performed after 2018. From 2019 onward, thoracoscopy was attempted in all 67 cases, with a 7.4% conversion rate. Robotic lobectomy was used in 3 cases. Thoracoscopic surgery was associated with shorter chest tube duration and hospital stay (2 vs. 4 days and 4 vs. 7 days, respectively; p<0.05). Recurrent lung infections were noted in 34 patients. Their median age was significantly higher than those without infection (39.6 vs. 7.03 months, p<0.01), and they had more frequent prolonged hospitalizations (55.9% vs. 25%, p<0.05).
Conclusion: Thoracoscopic lobectomy was associated with shorter drain duration and hospital stay. The success rate of thoracoscopic surgery increased significantly with growing experience. The findings suggest that planning the surgery before an infection develops and at an early age may reduce complications and accelerate the recovery.
On Beş Yıllık Deneyimle Konjenital Pulmoner Malformasyon Cerrahisinde Minimal İnvaziv Dönüşüm
Ülgen Çeltik, İmge Benzeş, Coşkun Özcan, Zafer Dökümcü
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD
Amaç: Konjenital pulmoner malformasyon (KPM) cerrahisinde, artan deneyimle birlikte minimal invaziv yöntemler giderek daha fazla tercih edilmektedir. Ancak lezyon tipi, hasta yaşı ve enfeksiyon öyküsü gibi faktörler cerrahi yaklaşımı ve postoperatif süreci etkileyebilir. Kliniğimizin 15 yıllık verileri ışığında, KPM’ye bağlı lobektomilerde zaman içindeki değişimin ve sonuçların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: 2011–2025 yılları arasında KPM nedeniyle opere edilen hastalar retrospektif olarak incelendi. Ekstralober sekestrasyonlar dışlandı. Hastalar; yaş, cerrahi yöntem, torakotomiye geçiş oranı, komplikasyonlar, postoperatif dönem ve enfeksiyon öyküsü açısından değerlendirildi.
Bulgular: Belirtilen dönemde toplam 114 (E/K:69/45) hastaya lobektomi uygulandı. Hastaların ortalama operasyon yaşı 38,8±56,91 aydı. Patolojik tanılar CPAM (n=83), intralober sekestrasyon (n=19) ve diğer (n=12) şeklindeydi. Otuz hastada doğrudan torakotomi uygulanırken, 81 hastaya torakoskopik başlanmış; bunların %87,6’sı (n=71) başarıyla tamamlanmış, %12,4’ünde (n=10) torakotomiye geçilmiştir. Geçiş nedenleri büyük lezyon (n=3), belirsiz sınır (n=3) ve kontrolsüz kanamadır (n=4). 2018’den itibaren hiçbir olguda doğrudan torakotomi uygulanmamıştır. 2018 öncesi dönemde opere edilen 47 hastanın 17’sine torakoskopik başlanmış, %29,4’ünde torakotomiyr geçilmiştir. 2019 sonrası 67 hastanın tamamına torakoskopik yaklaşılmış, bu grupta geçiş oranı %7,4 olmuştur. Üç hastaya robotik lobektomi gerçekleştirildi. Toraks tüpü çekilme günü ve taburculuk süresi torakoskopi grubunda torakotomiye kıyasla istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha kısaydı (sırasıyla 2 vs. 4 gün ve 4 vs. 7 gün, p<0.05). Preoperatif dönemde 34 hastada tekrarlayan akciğer enfeksiyonu öyküsü mevcuttu. Bu grubun medyan yaşı 39,6 ay, enfeksiyon öyküsü olmayanların ise 7,03 ay olarak bulundu (p<0.01). Enfeksiyon öyküsü olanların %55,9’unda, olmayanların %25’inde postoperatif uzamış yatış izlendi (p<0.05).
Sonuç: Torakoskopik lobektomi, kısa dren süresi ve hastanede yatışıyla ilişkili bulunmuştur. Deneyim arttıkça torakoskopik başarı oranı yükselmiştir. Bulgular, cerrahinin enfeksiyon gelişmeden ve erken yaşta planlanmasının, komplikasyonları azaltarak iyileşme sürecini hızlandırabileceğini göstermektedir.