EN
TÜRKÇE
Oral Presentation -
CHEMİCAL DEBRİDEMENT THERAPY İN INFANTS FOR DEEP-PARTİAL BURNS
S Tiryaki, Ç Akyıldız, B Candan, A Çelik, G Özok
Aim
Success of non-surgical management of deep-partial burns mainly consists of an effective eschar debridement and avoidance of wound infection. Chemical debridement (CD) is widely used in recent years; however, susceptibility to infection and instability makes infants a risky group. Also as they are not easily prone to burn accident, our knowledge is limited. The aim of this study is to reveal the effectiveness and safety of CD on deep-partial burn wound healing before age 1.
Material-Methods
Hospital records of 260 deep-partial thickness burn patients between years 2001-2011 were reviewed retrospectively and the results of 43 infants were compared with the older patients. For determining the success of therapy; length of hospital stay, complete removal of eschar duration, wound infection, cost and need for surgical excision were considered.
Results
Mean age was 9 months for the infants and 4 years for the older group. Requirement for excision rates were 25% and 28% for infants and the older respectively.Treatment modality was changed in 15 (35%) infants and 107 (41%) older for any suspicion of infection. Burn wound infection was confirmed in 5 (11%) of infant group and 21 (8%) of the older group with a positive wound culture and accepted clinical signs of infection. There was no sepsis or mortality in the infant group. Mean hospital stay was 11 for infant and 14 for the older and duration for removal of eschar was 6 days for both. No statistically significant difference between groups were identified.
Conclusion
Chemical debridement therapy was effectively used with a similar safety profile for the infants comparing with older children. Regarding the vulnerability of infants and their limited graft donor size, chemical debridement therapy should be kept in consideration for also infants for deep partial thickness burns.
İKİNCİ DERECE INFANT YANIKLARINDA KİMYASAL VE ENZİMATİK DEBRİDMAN
S Tiryaki, Ç Akyıldız, B Candan, A Çelik, G Özok
Amaç
İkinci derece yanıklarda başarılı tedavinin temel ilkeleri erken ve etkin olarak eskarın ortadan kaldırılması ve yara enfeksiyonunun engellenmesidir. Kimyasal ve enzimatik debridman (KED) uzun yıllardan beri kullanılmakla birlikte çocuklarda, özellikle infantlarda tecrübe sınırlıdır. İnfantların enfeksiyona yatkınlıkları ve hızlı kötüleşmeye eğilimleri KED tedavisinin kullanımını sınırlandırmaktadır. Bu çalışmanın amacı KED’nın 1 yaş altında kullanımının etkinliği ve güvenilirliğinin araştırılmasıdır.
Gereç-Yöntem
Kliniğimizde 2001-2011 yılları arasında ikinci derece derin yanık sebebiyle takip edilen ve KED uygulanmış 260 hastanın kayıtları geriye dönük taranmış ve hastalar 1 yaş altı (43 olgu) ve üstü (217 olgu) olarak iki gruba ayrılarak sonuçlar hastanede yatış süresi, eskar erime süresi, yara enfeksiyonu oranları, fiyat ve cerrahi eksizyon gerekliliği açısından değerlendirilmiştir.
Bulgular
İnfantlar için ortalama yaş 9 ay, diğer grup için 4 yaştır. Eksizyon gereksinimi infantlar için %25, daha büyük yaşta çocuklar için %28’dir. İnfantların 15’inde (%35), 1 yaş üstü çocukların 107’sinde (%41) enfeksiyon şüphesiyle tedavi değiştirilmiştir. İnfantların %11’inde (5 olgu) ve diğerlerinin %18’inde (21 olgu) pozitif kültür ve klinik bulgular ile yara yeri enfeksiyonu doğrulanmıştır. Hastanede kalış infantlar için 11, daha büyük çocuklar için 14 iken ve eskar erime süresi her iki grup için 6 gündür. Gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saptanmamıştır.
Sonuç
Kimyasal debridman tedavisi infantlarda da daha büyük çocuklarda olana benzer bir güvenlik profili ve etkinlik ile kullanılmıştır. İnfantların sınırlı donör sahaları ve yanık cerrahisinin infantlar açısından riskleri göz önüne alınarak kimyasal debridman tedavisi yakın gözlem ve enfeksiyon açısından azami dikkatle kullanılabilir.