EN
TÜRKÇE
Oral Presentation -
Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yanık Ünitesindeki yıldırım çarpmalarının 6 yıllık retrospektif analizi; 4 vaka
AO Katrancı, A Ceylan, D Genç
Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yanık Ünitesindeki yıldırım çarpmalarının 6 yıllık retrospektif analizi; 4 vaka
GİRİŞ: Yıldırım çarpmalarına bağlı yaralanmalar çok nadirdir. Hastalar çoğunlukla genç ve yaz aylarında açık havada aktivitede bulunan kişilerdir. Samsun Eğitim ve araştırma hastanesi yanık ünitesine 2006-2011 yılları arasında başvuran yıldırım çarpması sonucu yaralan hastalar retrospektif incelenmiştir.
METOD: Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yanık Ünitesi’nde 2006-2011 yılları arası geriye dönük taradığımızda toplam 1562 hasta yatırılarak tedavi görmüştür. Bu hastaların sadece 4’ü (%0.25) yıldırım çarpması sonucu yaralanmıştı. Bu hastaların 2’si kadın (%50), 2’si erkek (%50) idi. 2’si 18 yaşı altında (%50), 2’si erişkin (%50) idi. Yaş ortalaması 22,75 (8-37 yaş) idi. Ortalama vücut yanık yüzeyi %14,5 (%11-20) idi. Hastaların yanıkları 2. ve 3. derece idi. Ortalama hastanede kalış süresi 12,75 gün (4-20 gün) idi. Her hastaya medikal izlem, debritman ve yanık pansumanı uygulandı. Ek işleme gerek duyulmadı. Yıldırım çarpmasına bağlı ek patoloji izlenmedi. Sadece bir hastanın yara kültüründe Acinetobakter üredi. Diğer hastalarda üreme olmadı. Hiç bir hastada mortalite olmadı.
TARTIŞMA: Yıldırım çarpmaları belirgin olarak diğer elektrik yaralanmalarından daha yüksek doz enerjili travma yaratmaktadır. Yaralanma tipleri çeşitlilik göstermektedir. Acil müdahele elektrik travmalarıyla benzerlik gösterir fakat mortalite oranları çok daha yüksektir ve yıldırım çarpmalarında birçok insan beraber travmaya maruz kalabilmektedir.
SONUÇ: Sonuç olarak bu verilerle, yıldırım çarpmalarının ciddiyetinin ve öneminin anlaşılması, buna yönelik acil yönetim planlamalarının yapılması, bu tür travmalardan sakınabilmek için; olası yıldırım deşarjının olduğu bölgelerin belirlenerek acil tahliye planlarının geliştirilmesi ile bu tür vakalardaki morbidite ve mortalitede azalma olabileceğini düşünmekteyiz.
Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yanık Ünitesindeki yıldırım çarpmalarının 6 yıllık retrospektif analizi; 4 vaka
AO Katrancı, A Ceylan, D Genç
Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yanık Ünitesindeki yıldırım çarpmalarının 6 yıllık retrospektif analizi; 4 vaka
GİRİŞ: Yıldırım çarpmalarına bağlı yaralanmalar çok nadirdir. Hastalar çoğunlukla genç ve yaz aylarında açık havada aktivitede bulunan kişilerdir. Samsun Eğitim ve araştırma hastanesi yanık ünitesine 2006-2011 yılları arasında başvuran yıldırım çarpması sonucu yaralan hastalar retrospektif incelenmiştir.
METOD: Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yanık Ünitesi’nde 2006-2011 yılları arası geriye dönük taradığımızda toplam 1562 hasta yatırılarak tedavi görmüştür. Bu hastaların sadece 4’ü (%0.25) yıldırım çarpması sonucu yaralanmıştı. Bu hastaların 2’si kadın (%50), 2’si erkek (%50) idi. 2’si 18 yaşı altında (%50), 2’si erişkin (%50) idi. Yaş ortalaması 22,75 (8-37 yaş) idi. Ortalama vücut yanık yüzeyi %14,5 (%11-20) idi. Hastaların yanıkları 2. ve 3. derece idi. Ortalama hastanede kalış süresi 12,75 gün (4-20 gün) idi. Her hastaya medikal izlem, debritman ve yanık pansumanı uygulandı. Ek işleme gerek duyulmadı. Yıldırım çarpmasına bağlı ek patoloji izlenmedi. Sadece bir hastanın yara kültüründe Acinetobakter üredi. Diğer hastalarda üreme olmadı. Hiç bir hastada mortalite olmadı.
TARTIŞMA: Yıldırım çarpmaları belirgin olarak diğer elektrik yaralanmalarından daha yüksek doz enerjili travma yaratmaktadır. Yaralanma tipleri çeşitlilik göstermektedir. Acil müdahele elektrik travmalarıyla benzerlik gösterir fakat mortalite oranları çok daha yüksektir ve yıldırım çarpmalarında birçok insan beraber travmaya maruz kalabilmektedir.
SONUÇ: Sonuç olarak bu verilerle, yıldırım çarpmalarının ciddiyetinin ve öneminin anlaşılması, buna yönelik acil yönetim planlamalarının yapılması, bu tür travmalardan sakınabilmek için; olası yıldırım deşarjının olduğu bölgelerin belirlenerek acil tahliye planlarının geliştirilmesi ile bu tür vakalardaki morbidite ve mortalitede azalma olabileceğini düşünmekteyiz.