2nd National Pediatric Burns Congress

APPROACH TO AXILLARY CONTRACTURES IN CHILDREN

Giriş:

Çocuk hastalarda aksiller kontraktürler üst ekstremite motor hareketini, birincil olarak kol abduksiyonu önleyen bir nedendir. Çocuk hastalarda yaş ilerlemesi ile yanık kontraktür bantlarının oluştuğu alanların büyümemesi, zaman geçtikçe motor hareketleri kısıtlamaktadır. Kontraktür bandının eksizyonu, greft uygulamaları , lokal flepler, pediküllü perforatör ve serbest doku aktarımı tedavi seçeneklerine dahildir.

Materyal ve Metod:

Ocak 2001- Ocak 2013 yılları arası kliniğimize başvuran 32 aksiller kontraktürlü çocuk hasta değerlendirilmiş ve tedavi edilmiştir.

Bu hastalar tutulan ekstremite, yaş, cins, yanık etiyolojisi ve uygulanan rekonstrüksiyon seçeneğine göre analiz edilmişlerdir. Burada 12 yıllık sonuçlar değerlendirilmiştir.

 Sonuç:

Kliniğimize başvuran aksiller kontraktürlü 32 çocuk hastanın 20’ si erkek(%63), 12’si kız (%37) olacak şekilde dağılmıştır.

Hastaların %55’i  alev,%42’si sıcak su,%3’ü elektrik yanığı olarak başvurmuştur. Bu hastaların 11’inde  sağ aksiller,15 sol aksiller,6 hastada ise bilateral aksiller yanık kontraktürü saptanmıştır. Bu hastaların 12’sinde (%37) kontraktür bandı eksizyonu yapılarak tam kalınlıkla ve kısmi kalınlıkta deri greftiyle  rekonstrüksiyon yapılmıştır. Hastaların %63’ünde lokal fleple rekonstrüksiyon, lokal fleple onarım yapılan vakaların 9’unda K-M plasti(%45),6 hastada çoklu z-plasty(%30), 3 hastada doku genişletici uygulanarak transpozisyon flebi(%15), 2 hastada V-Y ilerletme flebi (%10) yapılarak rekonstrükte edilmiştir.

Tartışma:

Aksiller yanık kontraktürü olan çocuk hastalar kliniğe motor hareket kusuru , kız çocuklarda göğüs on duvarına uzanan bir yanık kontraktürü ise memede gelişimsel bozukluk ve estetik görüntüde bozukluk ile başvurmakta. Bu kontraktüre sahip olan çocukların akut dönemde  tedavi başarıları ,sekonder kontraktür oluştuktan sonraki tedavi başarısının üzerindedir. Lokal enfeksiyonlar, sekonder kontraktürler, flep ve greft kayıpları önlenebildiği  taktirde, sekonder cerrahi tedavinin başarısı her zaman %65’in  üzerinde olarak bildirilmiştir.