V. National Pediatric Urology Congress

Aim: To present our experience in the treatment of patiens with urolithiasis under the age of 24 months.

Materials and Methods: Between the years 2005 and 2013 hospital records of 73 patients with urolithiasis under the age of months were reviewed retrospectively. Demographics, stone site, surgical technique and success were evaluated.

Results: Forty of the patients were male and 33 were female. The mean age was 14.4 ± 4.5 months. The most common complaints were irritability, fever, and vomiting. The most frequent diagnostic method was ultrasonography (US).  Intravenous urography was used for undetectable stones under US. Twenty two ureter, 13 kidney, 2 bladder and 2 urethra stones were treated with surgery. Ureter stones were treated with ureterorenoscopic (URS) lithothripsy in 20 patients. One case treated with open ureterolithotomy another one treated with laparoscopic ureterolithotomy. Five patients with kidney stones underwent open pyelolithotomy and one case underwent percutan nephrolitotomy. Extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL) was performed as additional procedure in 2 patients for remaining fragments after surgery. ESWL was used for 40 patients without additional procedures. In one case, kidney stones were treated with ESWL after treatment of ureter stones with URS. Bladder stones were treated endoscopically in 1 and with open surgery in other patient. The surgical treatment was completed with a single session in 17 patients and multiple session in 13 patients. In 7 patients with ureteral stones URS cannot be introduced in the ureter or stone cannot be removed completely at the first session. All cases were stone-free except five which have metabolic diseases. They all were underwent numerous surgical interventions during following years.

Conclusion: Surgical treatment of urinary stone disease in patients under 2 years of age is quite difficult due to the patient-instrument size incompatibility. Therefore, ESWL treatment is important for this age group. Ureteral stones require surgical treatment very often. In clinics that will treat in this group of patients fine instruments for narrow ureters are mandatory. Instead of heroic attempts, placing a JJ stent should be considered for protecting the ureteric integrity in difficult situations.

Amaç: Tedavi alternatifleri sınırlı olan 24 aydan küçük ürolitiyazisli olgularda endoskopik ve açık cerrahi deneyimlerimizden yola çıkarak, tedavide önemli gördüğümüz detayları sunmayı amaçladık.

Materyal ve Metod: 2005-2013 yılları arasında yaşı 24 aydan küçük ürolitiyazis nedeniyle tedavi edilmiş 73 olgunun kayıtları retrospektif olarak incelendi. Olgular demografik özellikler, taşın yerleşimi, cerrahi teknik ve başarı açısından değerlendirildi.

Bulgular: Olguların 40’ı erkek, 33’ü kızdı. Yaş ortalaması 14,4±4,5 ay’dı (7-23 ay). En sık başvuru sebepleri huzursuzluk, ateş ve kusma idi. En sık taş tanı yöntemi ultrasonografi (US) idi. US ile tanı konulamayan olgularda intravenöz ürografi ile taş saptanmıştı. Cerrahi olarak tedavi edilen 22 olgunun üreterinde, 13 olgunun böbreğinde, 2 olgunun mesanesinde, 2 olgunun üretrasında taş mevcuttu. Üreterinde taş olan 20 olguya üreterorenoskop (URS) ile müdahale edildi. URS ile taşa ulaşılamayan 1 olguda açık diğer bir olguda laparoskopik üreterolitotomi uygulandı. Böbrek taşı olan 5 olguya açık piyelolitotomi, 1 olguya perkütan nefrolitotomi uygulandı. Cerrahi tedavi sonrası kalan fragmanların kırılması için 2 olguda ek işlem olarak ESWL uygulandı. 40 olgunun tedavisinde ek işlem gerekmeksizin ESWL kullanıldı. Bir olguda üreter taşlarına URS ile müdahale sonrası böbrek taşlarına ESWL uygulandı. Mesanesinde taş olan bir bebek endoskopik olarak, taş yükü fazla olan diğer biri de açık sistolitotomi ile tedavi edildi. Cerrahi yöntemle tedavi edilen 17 olgu tek seansta, 13 olgu birden fazla seansta tedavi edildi. Üreter taşı olan 7 bebekte ilk seansta URS ile üretere girilemediği veya taş tam olarak ortadan kaldırılamadığı için üretere JJ stent yerleştirildi ve ikinci hatta üçüncü seanslarda taş tedavisine devam edildi. Beş olgu haricinde tüm olgularda taşsızlık saptandı. Tüm cerrahilere rağmen taş fragmanları kalan olgularda metabolik nedenlerin mevcut olduğu görüldü. Bu olguların ileriki yaşlarda da çok sayıda cerrahi geçirdikleri saptandı.

Sonuç: Üriner sistem taş hastalığının cerrahi tedavisi 2 yaş altı olgularda boyut-enstrüman uyumsuzluğu nedeniyle oldukça güçtür. Bu nedenle ESWL tedavide ön plana çıkmaktadır. Sıklıkla üreter taşları cerrahi tedavi gerektirmektedir. Bu nedenle küçük yaştaki olgularda üriner sistem taş hastalığını tedavi edecek merkezlerde dar üreterlere uygun ince enstrümanların bulunması önemlidir. Zor durumlarda cesur hamleler yerine JJ stent gibi akut sorunu çözecek ve zaman kazandıracak ek önlemler düşünülmelidir.