7. National Pediatric Urology Congress

View Abstract
  1. Home
  2. Congresses
  3. Congress Home
  4. Abstract

Poster - 22

The comparison of polyacrylate polyalcohol copolymer and dextranomer/hyaluronic acid in the endoscopic treatment of vesicoureteral reflux in children

A Şencan, G Özdemir, KU Özkan, B Uçan, D Özbilek, M Hoşgör
Dr. Behçet Uz Children's Hospital, Department of Pediatric Surgery

Purpose:

In this study, we aimed to compare the results of polyacrylate polyalcohol copolymer (PPC) and dextranomer/ hyaluronic asid (Dx/Ha) in the endoscopic treatment of vesicoureteral reflux.

Material and Methods:

Patients with vesicoureteral reflux treated with endoscopic injection between January 2010- August 2015 were retrospectively reviewed. Patients with anomalies such as posterior urethal valve, ectopic ureter, duplex system, paraureteral diverticule, neurogenic bladder were excluded from the study. Patients treated with PPC was classified as Group 1, patients treated with Dx/Ha as Group 2. The analyzed parameters were  age, sex, grade and laterality of reflux, renal scarring, the injected volume, the ureteral orifice configuration, follow-up period, the success of injection and complications.

Results:

150 patients (104 F,46 M) with 199 refluxing renal units in group 1 and 91 patients (64 F,27 M) with 129 renal units in Group 2, a total of 241 patients were included in the study.  In Group 1, mean age of the patients was 5.8 years  and 5.4 years in Group 2. The mean injected volume was 0.5 ml and 0.6 ml, respectively. The mean follow-up period was 2.8 years in Group 1  and 2.2 years in Group 2. The overall success rate was 79.8% (159/199) and 59.6% (77/129), respectively (p=0.3). Vesicoureteral junction obstruction (VUJO) developed in 8 ureters of 6 patients (4%) only in PPC group. All of these patients underwent open Cohen ureteroneocystostomy (UNS). Ureteral reimplantation was performed  in 45 ureters (22.6%) in Group 1,  36 ureters  (28%) in Group 2 for persistent  VUR .

Conclusion:

No statistically significant difference was observed in the success rates of  PPC and Dx/Ha in the endoscopic treatment of VUR. However, the development of VUJO after PPC injection should be taken into account and these patients should be followed-up  for long time.

 

 

 

 

Keywords:

Çocuklarda vezikoüreteral reflü’nün endoskopik tedavisinde poliakrilatpolialkol kopolimer ve dextranomer/hyaluronik asid sonuçlarının karşılaştırması

A Şencan, G Özdemir, KU Özkan, B Uçan, D Özbilek, M Hoşgör
Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği

Amaç:

Bu çalışmada, vezikoüreteral reflünün endoskopik tedavisinde kullanılan poliakrilat polialkol kopolimer (PPC) ve dextranomer/ hyaluronikasit (Dx/Ha)’in sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık.

Gereç-Yöntem:

Kliniğimizde Ocak 2010- Ağustos 2015 yılları arasında endoskopik olarak tedavi edilen vezikoüreteral reflü (VUR) lü hastalar geriye dönük olarak incelendi. Posterior üretral valv, ektopik üreter, çift toplayıcı sistem, paraüreteral divertikül, nörojen mesane gibi anomalileri olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Enjeksiyon materyali olarak poliakrilatpolialkol kopolimer uygulanan hastalar Grup 1’e, dextranomer/ hyaluronikasid uygulananlar ise Grup 2’ye dahil edildi. Hastalar yaş, cinsiyet, reflü derecesi, reflünün tarafı, renal skar, enjekte edilen hacim, üreter orifis görünümü, enjeksiyonun başarısı, komplikasyonlar ve takip süresi  açısından incelendi. Reflünün kaybolması başarı, aynı ya da düşük derecede sebat etmesi başarısızlık olarak kabul edildi.

Bulgular:

Grup 1’de 150 (104K, 46  E), Grup 2’de 91 ( 64K,27 E) olmak üzere toplam 241  hasta çalışmaya dahil edildi. Grup 1’de toplam 199 renal birime, Grup 2’de toplam 129 renal birime enjeksiyon uygulandı. Grup 1’de hastaların yaş ortalaması 5.8 yıl (3 ay- 18 yıl),  Grup 2’de 5.4 (2.5 ay-13 yıl) idi.  Ortalama enjekte edilen hacim Grup 1’de 0.5 ml (1 dzm-1 cc) , Grup 2’de 0.6 ml (1 dzm-2 cc), ortalama takip süresi Grup 1’de 2.8 yıl (8 ay-56 ay) , Grup 2’de 2.2 yıl (8 ay- 67 ay) idi.  Genel başarı oranı Grup 1’de %79.8 (159/199 ), Grup 2’de %59.6 (77 /129) idi (p=0.3). Üreterovezikal bileşke obstrüksiyonu (UVBO) sadece Grup 1’de 6 hastanın 8 üreterinde (%4) gelişti. Bu hastaların hepsine açık cerrahi ile Cohen üreteroneosistostomi (UNS) yapıldı. Grup 1’de 25 hastanın 45 renal birimine (%22.6), Grup 2’de ise 21 hastanın 36 renal birimine (%28) reflünün devam etmesi nedeniyle Cohen UNS yapldı.

 Sonuç:

VUR’nün endoskopik tedavisinde kullanılan PPC ve Dx/Ha’in başarısı arasında anlamlı fark görülmemektedir.  Ancak PPC enjeksiyonu sonrasında UVBO gelişebileceğinin akılda tutulması ve bu hastaların uzun süre takip edilmeleri gerekmektedir.

 

 

Keywords:

Close