EN
TÜRKÇE
Video Presentation - 3
Pneumovesicoscopic Ureteroneocystostomy and Plication For The Management of Megaureter
Beytullah Yağız, Sertaç Hancıoğlu, Burak Sarı, Abdullah Burak Sevinç, Berat Dilek Demirel
Ondokuz Mayız University department of Pediatric Surgery And Division Of Pediatric Urology
Surgical indications in the management of megaureter include signs of obstruction, presence of symptoms, and loss of renal function. Surgical options include temporary stenting or ureteroneocystostomy (either open or laparoscopic). Although no significant difference in success or complication rates has been reported between techniques, ureteral tapering during ureteroneocystostomy is a widely accepted practice. While pneumovesicoscopy offers visual superiority and a minimally invasive approach, its main limitations are restricted working space and difficulty in manipulation.
A 6-year-old male patient presented with abdominal pain. On ultrasound, the right renal pelvis diameter was 15 mm and the ureteral diameter was 22 mm, with increased renal cortical echogenicity (Grade I). A MAG3 scan showed 53% differential renal function on the right and ureteral stasis. The patient had no vesicoureteral reflux on VCUG, and ureteroneocystostomy (UNC) was recommended.
Cystoscopy was performed, and the bladder was suspended at three points. Pneumovesicoscopy wasmega initiated via a 5 mm port at the bladder apex and two 3 mm ports laterally. The right ureter was suspended and dissected using a hook cautery. A new hiatus was created proximally, and the ureter was reinserted into the bladder through this new opening. The original hiatus was closed, and a submucosal tunnel was created distally. The ureter was tapered using 5-0 Vicryl with the Starr technique. It was passed through the submucosal tunnel, and the distal segment was excised and anastomosed. A double-J stent was inserted, and the procedure was completed. The patient was discharged on postoperative day 6.
In appropriately selected cases of megaureter, vesicoscopic ureteral reimplantation and plication provide a minimally invasive and effective surgical option.
Megaüreter Yönetiminde Pnömovezikoskopik Üreteroneosistostomi ve Plikasyon
Beytullah Yağız, Sertaç Hancıoğlu, Burak Sarı, Abdullah Burak Sevinç, Berat Dilek Demirel
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Çocuk Cerrahisi AD ve Çocuk Ürolojisi BD
Megaüreter yönetiminde cerrahi endikasyonlar obstrüksiyon bulguları, semptom varlığı ve renal fonksiyon kaybı olarak sıralanabilir. Cerrahi seçenekler arasından geçici stentleme yada üreteroneosistostomi (açık yada laparoskopik) bulunur. Hernekadar başarı ve komplikasyon oranları arasında belirgin fark olmadığı bildirilse de, üreteroneosistostomi sırasında üreter daraltılması yaygın kabul gören bir uygulamadır. Pnömovezikoskopi, sağladığı görsel üstünlük ve minimal invaziv özelliği nedeniyle avantajlı olsa da alan kısıtlılığı ve manipülasyon zorluğu en önemli kısıtlayıcı özellikleridir.
Altı yaşında erkek hasta, karın ağrısı şikayeti ile başvurdu. US’da sağ renal pelvis çapı 15, üreter çapı 22mm idi ve böbrek parenkim ekosu G-I artmış idi. MAG3 de DF sağ %53 ve üreteral stazı mevcuttu. VCUG’de reflüsü olmayan hastaya UNC önerildi.
Hastaya sistoskopi yapılarak mesane 3 noktadan asıldı. Mesane apeksinden 5mm, yanlardan 2 adet 3mm portlar girilerek vezikoskopiye geçildi. Sağ üreter asılarak hook koter yardımıyla disseke edildi. Proksimalden yeni bir hiatus açılarak üreter buradan mesane içine alındı. Orijinal hiatus onarılarak distale submukozal tünel oluşturuldu. Üreter 5/0 vicryl ile Starr tekniği ile plike edildi. Üreter submukozal tünelden geçirildi. Distali eksize edilerek anastomoz edildi. Üretere double J stent konularak işlem sonlandırıldı ve hasta postop 6. günde taburcu edildi.
Uygun seçilmiş megaüreter olgularında vezikoskopik üreteral reimplantasyon ve plikasyon minimal invaziv ve başarılı bir yöntemdir.