EN
TÜRKÇE
Video Presentation - 6
Pneumovesicoscopic Excision of Ureterocele and Ureteroneocystostomy In A Non-Duplicated Moiety
Beytullah Yağız, Sertaç Hancıoğlu, Abdullah Burak Sevinç, Burak Sarı, Berat Dilek Demirel
Ondokuz Mayız University department of Pediatric Surgery And Division Of Pediatric Urology
Surgical indications for ureterocele management may include ureteral or bladder outlet obstruction, deterioration of renal function, and presence of symptoms. Since de novo reflux may occur after ureterocele excision, ureteroneocystostomy is necessary. Furthermore, removal of large ureteroceles can result in a significant detrusor defect at the bladder base, which may complicate the repair process.
A 5-year-old female with documented ureterocele in the right kidney was re-evaluated due to new onset symptoms of bladder dysfunction. Ultrasonography revealed 12 mm pelvic diameter in the right kidney and the right ureter diameter measured 8 mm. A 16x16 mm ureterocele was observed within the bladder. Lumbosacral MRI was requested, and no evident spinal anomaly was detected. A DMSA scan revealed scarring in the right kidney with a differential function of 21% and surgery was recommended.
Cystoscopy revealed an obstructive ureterocele on the right side. The bladder was suspended at three points, and ports were introduced; 5 mm from the apex and 3 mm from each lateral side. The right ureterocele was excised using a hook cautery, exposing the ureteral orifice. The ureter was dissected using the hook cautery, including the mucosa at the base of the ureterocele. A new hiatus was created proximally, and the ureter was re-introduced into the bladder through this opening. The old hiatus was closed, and a submucosal tunnel was created. The distal ureter was excised, and a ureteroneocystostomy was performed. A double-J stent was placed, concluding the procedure.
In suitable cases, pneumovesicoscopic ureterocele excision and ureteroneocystostomy allow for a minimally invasive repair with precise dissection under superior visualization. However, due to the narrow working space and difficulty of manipulation, the learning curve is slow and requires experience
Tek Sistem Üreterde Pnömovezikoskopik Üreterosel Eksizyonu ve Üreteroneosistostomi
Beytullah Yağız, Sertaç Hancıoğlu, Abdullah Burak Sevinç, Burak Sarı, Berat Dilek Demirel
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Çocuk Cerrahisi AD ve Çocuk Ürolojisi BD
Üreterosel yönetiminde cerrahi endikasyonlar arasında üreter yada mesane çıkış obstrüksiyonu, renal fonksiyon kötüleşmesi, semptom varlığı sayılabilir. Üreterosel eksizyonu sonrasında de novo reflü ortaya çıkabileceği için üreteroneosistostomi gereklidir. Ayrıca geniş üreterosellerin çıkarılması sonrası mesane tabanında geniş detrusor defekti olabileceği için onarım daha da zorlaşabilir.
5 yaş kız hasta. Sağ böbrekte üreterosel nedenli takipli iken yeni gelişen mesane disfonksiyonu bulguları nedenli tetkik ediliyor. US’de sağ böbrek pelvis AP çapı 12mm, sağ üreter 8 mm ölçüldü. Mesane içinde 16x16 mm üreterosel izlendi. Lumbosakral MR istendi ve aşikar spinal anomali izlenmedi. DMSA’da sağ böbrek skarlı ve DF %21 olması üzerine cerrahi önerildi.
Hastaya sistoskopi yapılarak sağda obstrüktif üreterosel izlendi. Mesane 3 noktadan asılarak apeksten 5mm, yanlardan 3mm portlar girilerek pnömoveizkoskopiye geçildi. Sağ üreterosel hook koter ile eksize edilerek üreter ağzı ortaya konuldu. Üreter hook koter yardımıyla üreterosel taban mukozasınıda içerecek şekilde diseke edildi. proksimalden yeni bir hiatus açılarak üreter buradan tekrar mesane içine alındı. Eski hiatus onarılarak submukozal tünel oluşturuldu. Distal üreter eksize edilerek üreteronesosistostomi yapıldı. Double J stent takılarak işleme son verildi.
Uygun vakalarda pnömovezikoskopik üreterosel eksizyonu ve üreteroneosistostomi üstün görüntü altında hassas diseksiyonla minimal invaziv onarım sağlar. Dar çalışma alanı ve manipülasyon zorluğu nedeniyle öğrenme süreci yavaş ve deneyim gerektirmektedir.