29. National Pediatric Surgery Congress and 27. National Congress of The Egyptian Pediatric Surgical Association

Introduction: Colorectal polyps (CRP) are among the common causes for rectal bleeding in children. Most are benign. They rarely have malignant potential or may be associated with syndromic malformations. This study aims to present a clinical experience on CRP with an emphasis on utility of colonoscopy in these patients.

Patients and Methods: File records of patients treated for CRP between the years 2001-2011 were retrospectively evaluated in terms of age, sex, diagnostic methods, localization of polyps and pathological results. The use of colonoscopy was initiated within the last year of the study period in the relevant clinic.

Results: There were 61 patients with a median age of 5 years (1-15 years). There were 37 (60%) males and 24 (40%) females. The presenting complaint was rectal bleeding in 59, a protruding mass in one and rectal prolapsus in another one. The polyp was palpable by anorectal examination in 54 and removed by transanal route. Colonoscopy was done with successful removal in all except one for the remaining 8 .It yielded multipl polyps throughout the colon in one and a single polyp in transverse colon in one, in sigmoid colon in one, proximal rectum in two and in rectum in three. The transverse colonic polyp could not be colonoscopically excised due to the 2-cm-diameter with borad base and was hence removed by colotomy. Histopathology results were available at the time of this review in 58 and consistent with juvenile polyps in 43, hamartamatous polyps in 2, hyperplastic in 2, pseudopolyp in 2, adenomatous in 7, lymphoid in one and inflammatory fibroid in one. Among the adenomatous polyps, three showed low grade dysplasia. There were no associated syndromic malformations.

Conclusion: Rectal polyps are usually palpated and removed by anorectal route. On the other hand, the incidence of rectal polyps that cannot be palpated by anorectal examination and colonic polyps should not be underestimated. The polyps are benign in most children. Colonoscopic examination increases the diagnostic accuracy and adds to the treatment keeping the possible presence of premalignant conditions in these children.

Giriş: Kolorektal polipler (KRP) çocuklarda rektal kanamanın sık görülen nedenlerindendir. Polipler çoğunlukla selim olmakla beraber, sendromik birliktelikler veya habaset görülebilir. Bu çalışmada KRP’e yönelik klinik deneyimin ve kolonoskopik girişimin olası katkılarının değerlendirilmesi amaçlandı.

Hastalar ve Yöntem: 2001-2011 yılları arasında KRP saptanarak tedavi edilen hastaların kayıtları yaş, cinsiyet, tanı yöntemi, polip yerleşimi ve patoloji sonuçları geriye dönük olarak değerlendirildi. İlgili klinikte kolonoskopik girişimler çalışmanın kapsadığı son 12 aylık dilimde yapılmaya başlanmıştı.

Bulgular: Ortanca yaşı 5 (1-15 yıl) yıl olan 61 hasta saptandı. Hastaların 37’si erkek (%60) ve 24’ü kızdı (%40). 59 hasta kanama, 1 hasta anüsten çıkan kitle ve 1 hasta polipe bağlı rektal prolapsus ile başvurdu. 53 (%86) hastada anorektal muayene ile tuşe mesafesinde polip saptanarak rektal yoldan eksize edildi. Muayene ile polip saptanamayan 8 (%13) hastaya kolonoskopi yapıldı. Bunların birinde kolon boyunca çok sayıda, 1’inde hastada transvers kolon seviyesinde, 1 hastada sigmoid kolon seviyesinde, , 2 hastada proksimal rektumda ve 3 hastada rektumda polip saptanarak biri dışındakiler çıkartıldı. Transvers kolondaki polip 2 cm.lik çap ve geniş kaide nedeniyle kolonoskopik yolla eksize edilemedi ve kolotomi ile çıkartıldı. Bu değerlendirmede patolojik inceleme sonuçları 58 hastada mevcuttu. Poliplerin 43’ü juvenil, 2’si hamartamatöz, 2’si hiperplastik, 2’si psödopolip, 7’si adenomatöz, 1’i lenfoid ve 1’i inflamatuar fibroid yapıdaydı. Adenomatöz poliplerin 3’ü düşük derecede displastikti. Eşlik eden sendromik anomalisi olan hasta yoktu.
Sonuç: Rektal poliplerde sıklıkla anorektal muayene ile tanı konarak girişim yapılabilir. Bununla birlikte, anorektal muayene ile ulaşılamayan rektal poliplerle kolonik poliplerin oranı da azımsanmamalıdır. Çoğu çocukta polipler selimdir. Ancak, premalign kabul edilebilecek lezyonların olası varlığı akılda tutularak, kuvvetli şüphe olan hastalarda kolonoskopik inceleme yapılması tanısal kesinliği artırarak sağaltıma önemli katkı sağlar.

Sonuç: Rektal poliplerde sıklıkla anorektal muayene ile tanı konarak girişim yapılabilir. Bununla birlikte, anorektal muayene ile ulaşılamayan rektal poliplerle kolonik poliplerin oranı da azımsanmamalıdır. Çoğu çocukta polipler selimdir. Ancak, premalign kabul edilebilecek lezyonların olası varlığı akılda tutularak, kuvvetli şüphe olan hastalarda kolonoskopik inceleme yapılması tanısal kesinliği artırarak sağaltıma önemli katkı sağlar.