IV. National Pediatric Urology Congress

AIM: To investigate the feasibility of the all-seeing needle for safe  entry and creation of pneumoperitoneum in pediatric urological  laparoscopy. 

PATIENTS AND METHODS: A total of 14 children underwent various  transperitoneal urological laparoscopic procedures. The all-seeing needle  which is 4.85 Fr diameter were used for safe entry into the abdominal  cavity at the site of the umblicus in all cases. The micro-optic was  integrated with the light system and connected via a zoom ocular enabling  direct visualization of the layers between the skin and the peritoneal  cavity. Once the intra-peritoneal access was obtained, CO2 pneumoperitoneum was created from one port of the three-way connector attached to the proximal part of the needle. Then the laparoscopic trocars  were placed under vision of the micro-optical system. 

RESULTS: Mean age of the children was 4.5±2.9 years. In all children, the  all-seeing needle was safely introduced into the abdominal cavity under  direct vision. Then, CO2 pneumoperitoneum was succesfully performed.  The mean time for optical puncture was calculated as 1.1±0.8 min. No  complication was encountered during the introduction of the needle,  creation of the pneumoperitoneum and placement of the trocars. 

CONCLUSION: The all-seeing needle appears to be beneficial in safe entry and for creating pneumoperitoneum in laparoscopic pediatric urology.

AMAÇ: Çocuklarda laparoskopik operasyonlarda Veress iğnesi veya Hasson yöntemiyle intraperitoneal bölgeye giriş sağlanmakta ancak girişe bağlı komplikasyonlar oluşabilmektedir. Çalışmamızda laparoskopik pediatrik ürolojide mikro-optik iğne kullanımı ile güvenli giriş ve pnömoperitonyum sağlanabilirliğinin gösterilmesi amaçlandı.

HASTALAR VE YÖNTEMLER: Toplam 14 çocuk hastaya çeşitli ürolojik nedenlerle transperitoneal laparoskopi uygulandı. Bütün vakalarda abdominal boşluğa güvenli giriş amaçlı 4.85 Fr çapında mikro-optik iğne kullanıldı. Mikro-optik iğne, ışık kablosu ve oküler ile entegre edilerek ciltten peritona kadar direk görüş imkanı sağlandı. İntra-peritoneal bölgeye girildikten sonra iğnenin arkasına yerleştirilmiş 3 yollu port aracılığıyla karbondioksit pnömoperitonyum gerçekleştirildi. Ardından yine direk görüş altında laparoskopik trokarlar yerleştirildi.
 

BULGULAR:Hastaların ortalama yaşı 4.5±2.9 yıl olarak saptandı. Vakaların 9’una orşiopeksi, dördüne piyeloplasti ve birine heminefrektomi amaçlı laparoskopik olarak girişim yapıldı. Bütün çocuklarda mikro-optik iğne ile direk görüş altında abdominal boşluğa güvenli bir şekilde giriş yapıldı. Ortalama optik iğne ile giriş süresi 1.1±0.8 dak. olarak tespit edildi. İğnenin girişi esnasında, pnömoperitonyum oluşturulmasında ve trokarların yerleştirildiği aşamalarda herhangi bir komplikasyona rastlanmadı.

SONUÇ: Laparoskopik pediatrik ürolojide güvenli giriş ve pnömoperitonyum oluşturulması amaçlı olarak mikro-optik iğne kullanımı faydalı olmaktadır. Veress iğnesinin dezavantajı olan kör giriş, mikro-optik iğne ile ekarte edilebilmekte ve muhtemel komplikasyonlar önlenebilmektedir.