IV. National Pediatric Urology Congress

Purpose:

To describe repair of prostatic urethral defect with full thickness bladder wall flap thechnique as a rescue operation.

Case:

We report a case of 11 years old male  with long gap posterior urethral rupture following car accident  who underwent late transpubic posterior urehtral repair. The patient had a long gap defect but intact prostatic urethra on radiographic examination. But surgical exploration revealed that beside long distance between prostatic urethra and distal urethra, anterior wall of prostatic was defective. Both urethral end were possible to bring together and anastomose but  tubularisation of prostatic uretra was not possible. At this stage a full thickness anterior bladder wall flap was prepared in proper size with a demucosectomised pedicle on which flap was turned down and anastomosed to both prostatic urethra and distal urethra. An appendicovesicostomy was also added to the procedure. Postoperative period was uneventfull, the patient was able to void through the urethra without incontinence. Cystoscopic examination confirmed urehtral patency with no sitricture.

Conclusion:

Management of long gap urethral injuries is challenging era of Pediatric Urology. In the presented case, a long gap urethral defect together with anterior prostatic wall defect made surgical repair more complicated and a full thickness anterior bladder wall flap was used to repair prostatic urethral defect as a rescue method.

Posterior üretra rüptürlü olguda defektin tam kat mesane flebi ile onarılması kurtarıcı operasyon olarak adlandırılmış ve sunulmuştur.

Olgu: Araç dışı trafik kazası nedeniyle long gap komplet posterior üretra yaralanması oluşan 11 yaşında olgu geç dönemde başvurdu. Radyolojik incelemede posterior üretrada long gap rüptür görüldü ancak prostatik üretra sağlam görünüyordu. Ancak eksplorasyonda prostatik üretra ile distal üretra arasında uzun mesafe olduğu ve prostatik  düzeyde üretra ön duvarının tamamen defektif olduğu görüldü. Her iki üretra ucu anastomoza uygundu fakat, prostatik üretra tübüralizasyona elverişli değildi. Bu aşamada, uygun boyutta bir tam kat mesane ön duvar flebi,  pedikülünün mukozası soyularak döndürüldü ve prostatik üretra ile distal üretra arasındaki defektin ön duvarı olarak kullanıldı. Prosedüre apendikovezikostomi de eklendi. Operasyon sonrası herhangi bir sorun gelişmedi. Olgu  kontinan halde üretradan işemektedir.  Sistoskopik incelemede üretra sağlamdı ve striktür görülmedi.

Sonuç:

Uzun aralıklı posterior üretra yaralanmaları pediatrik ürolojinin en zorlu olguları arasındadır. Sunulan olguda ön prostatik duvar defektine eşlik eden uzun aralıklı posterior üretra rüptürü, cerrahi onarımı daha karmaşıklatırmataydı. Mesane ön duvarından oluşturulan tam kat flep kullanılarak prostatik üretra defekti onarılmış ve bu yöntem “kurtarıcı yöntem” olarak tanımlanmıştır.