IV. National Pediatric Urology Congress

Background: Ureteroureterostomy (UU) is a safe alternative for management of urological problems related to complex duplex renal systems. This technique was described very long ago and well supported in the literature but not widely applied. We focused the versatility of the technique and our outcomes in the study.

Patients and Methods: Records of 31 patients (30 girls and a boy) who underwent UU the years between 2006 and 2011 were retrospectively reviewed. There were 17 patients with ectopic ureter and 11 patients with ureterocele. Three patients were considered in ureterocele- ectopic ureter spectrum. Initial choice of management was based on patients’ age and presentation. 

Result: Patients were presented between 2 days and 9 years of age (median 1,5 months). Age at the time of UU ranged between 2 months and 16 years (median 9,5 months). Prior to UU, upper pole function was poor in 10, good in 8 and none in 5 children. Transperitoneal laparoscopic approach was used for 10 of the patients. Ipsilateral lower UU and concomitant reimplantation of the recipient ureter was performed in 5 children. Higher UU was performed in 5 children and lower UU in 11.  In follow up, hydronephrosis was improved in 12 children, resolved in 11 and stable in 5. Hydronephrosis did not improve in one patient untill reconstruction at bladder level. One child who underwent UU alone who had a decompressed upper tract during early postoperative follow up had new onset ipsilateral reflux later on which caused increased hydronephrosis.   

Conclusion: Our experience confirms the feasibility of UU in terms of safety for the individualized management of urological problems related to complex duplex renal systems.

Amaç: Üreteroüreterostomi (ÜÜ) çift toplayıcı sisteme ilişkin karmaşık ürolojik sorunların çözümünde güvenli bir ameliyattır. Çok uzun zaman önce tanımlanmış olmasına ve literatürdeki destekleyici pek çok makalelere rağmen yaygın olarak uygulanmamaktadır. Bu çalışmada ÜÜ sonuçlarımız araştırılmış ve tekniğin sağladığı esnek uygulamalar tartışılmıştır. 

Hastalar  ve Yöntem: 2006 ve 2011 yılları arasında ÜÜ uygulanmış 30 kız, bir oğlan toplam 31 olguya ait kayıtlar geriye dönük olarak derlenmiştir. Serideki 17 olguda ektopik üreter, 11 olguda üreterosel mevcut olup 3 olgu ektopik üreter- üreterosel spektrumunda olarak değerlendirilmiştir. Başlangıç tedavisi başvuru şekli ve yaşı göz önüne alınarak seçilmiştir.

Bulgular: Başvuru sırasında ortanca yaş 1,5 ay (2 gün- 9 yıl), ÜÜ sırasında 9,5 aydır (2 ay- 16 yaş). ÜÜ öncesinde üst pol 10 olguda zayıf, 8 olguda iyi düzeyde fonksiyon göstermekte, 5 olguda ise fonksiyon göstermemektedir. ÜÜ, 11 olguda distal düzeyde, 5 olguda proksimal düzeyde, 10 olguda ise transperitoneal laparoskopik yaklaşımla gerçekleştirilmiştir. Beş olguda ipsilateral alt ÜÜ uygulanmış ve alıcı üreter mesaneye yeniden implante edilmiştir. İzlemde hidronefroz 12 olguda gerilemiş, 11 olguda kaybolmuş ve 5 olguda stabil seyretmiştir. Bir olguda hidronefroz mesane düzeyinde onarım yapılıncaya dek gerilememiştir. Sadece ÜÜ uygulanan bir olguda erken dönemde üst üriner sistem dilatasyonu gerilemiş ancak geç dönemde hidronefrozun artması üzerine yapılan tetkiklerinde ipsilateral yeni saptanan VUR izlenmiştir.

Sonuç: Deneyimimiz üreterosel veya ektopik üreterin eşlik ettiği toplayıcı sisteme ilişkin karmaşık sorunların çözümünde ÜÜ’nin güvenli ve etkin bir teknik olduğunu doğrulamaktadır.