IV. National Pediatric Urology Congress

Aim: Monosymptomatic Enuresis Nokturnal (MEN), child health problems, require professional support. The aim of study was show that  regular observation made by pediatric surgeon (PS) and child development specialist (CDS) has influence on treatment MEN.

Methods: In the study between ages of 5-14 MEN with diagnosis of pediatric surgery clinic were admitted. Patients were divided two groups with 25 patients, each groups. Relatives of patients was applied questionnaire by PC and CDS.  Questionnare consisted multiple-choice to determine  socio-demographic characteristics, parents' education level, event started incontinence, family history, current treatment, previous treatment, voiding dysfunction symptom score and severity urinary incontinence. Previous treatment was allowed. Patients were called monthly and fourth month controls, evaluated according to results of first year treatment.

Results: Socio-demographic characteristics no influence on success of treatment in both groups was observed. PS group between ages of 11-12 children aged than between ages 5-7 of patient improvement was significantly increased (p<0,05). PS group night urinary incontinence scores and voiding dysfunction symptom score with moderate  improvement were significantly increased (p <0,05). Both groups at end of first year, 31 patients had complete remission, 17 patients reduced complaints, two patients had no improvement at all. At end of one year follow-up by PC or CDS did not interfere with success of treatment.

 

Conclusion: Successful results were obtained if MEN was regular follow-up. In case of failure is arises question whether positive relation between patient and who manages treatment. Future studies that shows positive relationship is effect success of treatment are needed

Amaç:

Monosemptomatik Enürezis Nokturna(MEN) profesyonel destek gerektiren çocuk sağlığı sorunlarından biridir. Çalışmamızda pediatrik cerrah (PC) ve çocuk gelişim uzmanı (ÇGU) tarafından yapılan düzenli gözlemin MEN tedavisinde etkisi olduğunu göstermektir.

Yöntem :

Çalışmaya 5-14 yaş arası MEN tanısı ile pediatrik cerrahi kliniğine başvuran hastalar arasında seçilen hastalar dahil edildi. Hastalar 25 hasta olacak şekilde iki gruba ayrıldı. PC ve ÇGU tarafından gözlemlenen hasta yakınlarına çoktan seçmeli bir anket uygulandı. Anket hastaların sosyo-demografik özelliklerini, ebeveynlerin eğitim düzeyini, gece idrar kaçırmayı başlatan olayı, aile hikayesini, mevcut tedavi yöntemini , önceki tedavi yöntemini, işeme bozukluğu semptom skoru, geceleri idrar kaçırma şiddetini saptamaya yönelik çoktan seçmeli sorulardan oluşmaktaydı. Hastaların izleminde önceki tedavi yöntemlerinin uygulanmasına izin verildi. Hastalar aylık kontrollere çağırıldı ve dördüncü ay ve birinci yıl tedavi sonuçlarına göre değerlendirildi.

Bulgular :

Her iki grupta sosyo- demografik özelliklerin tedavi başarısına etkisi gözlenmemiştir. PC tarafından gözlemlenen grubta 11-12 yaş arası çocuklarda 5-7 yaş arası çocuklara göre düzelmede anlamlı artış saptanmıştır (p<0,05). PC grubunda gece idrar kaçırma skoru ve işeme bozukluğu semptom skorunda orta olan çocuklarda düzelmede anlamlı artış saptanmıştır.(p<0,05).

Birinci yılın sonunda her iki grupta 31 hastada tam düzelme, 17 hastada şikayetlerde azalma, 2 hastada ise hiç düzelme olmadığı saptanmıştır. Bir yılın sonunda PC veya ÇGU tarafından izlemin tedavi başarısına etkisi olmadığı görülmüştür.

Sonuç :

Düzenli takip ile MEN hastalarında başarılı sonuçlar elde edildiği açıktır. Başarısızlık durumunda hasta ve tedaviyi yöneten arasında olumlu ilişki olup olmadığı sorusu ortaya çıkmaktadır. Hasta ve tedaviyi yöneten arasında olumlu ilişkinin tedavi başarısına etkisini gösterir gelecek çalışmalara ihtiyaç duyulduğu düşünülmektedir.