IV. National Pediatric Urology Congress

Objective: To compare the results of Bracka and TIPU techniques for proximal hypospadias repair.

Methods: Patients with proximal hypospadias between 2005- 2012 were retrospectively analysed. The results were compared for each technique.

Results: 88 patients were operated with Bracka (40 patients, Group B) or TIPU (48 patients, Group T). Mean age was 3± 3.3 years for Group B, 1.6± 1.1 years for Group T (p= 0. 10). Bracka was performed with preputial flap (36) or graft (4). De-epithelialized preputial flap was used as a second layer in 11 patients with TIPU. Fistula rates were similar in Group B and T (47% & 42%)(p= 0. 58). In Group T, fistula rate was 27% with flap repair and 46% without flap repair (p= 0. 27). Urethral dilatation rates were 30% and 15% in Group B and T (p= 0. 08). Nine patients underwent surgery for residual chordee in Group T (19%). Residual chordee was not seen in Group B (p= 0, 003). Urethrography was applied to 15 patients in Group B and nine of them had diverticula. Urethrography was also planned for the other patients. Diverticula was seen in only Bracka technique with flap repair. Postoperative follow- up periods were 2.5± 1.8 years for Group B and 3.4± 2.2 years for Group T.

Discussion: In proximal hypospadias repair, TIPU can be preferred when plate preservation is possible, while Bracka is applicable when plate transection is necessary. The results of preputial graft are superior to flap repair regarding diverticula formation in Bracka.

Amaç: Proksimal hipospadias tedavisinde Bracka ve TIPU yöntemlerinin sonuçlarının karşılaştırılması amaçlandı.

Metod: 2005- 2012 yılları arasında opere edilen hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Üretral plağı uygun olup TIPU uygulananlar ile modifiye Bracka tekniği uygulanan olguların sonuçları değerlendirildi.

Sonuçlar: 88 hastanın (70 penoskrotal, 18 proksimal penil) 40’ında Bracka (Grup B), 48’ inde ise TIPU yöntemi (Grup T) uygulandı. İlk operasyon yaşı Grup B’ de 3± 3,3 , Grup T’ de ise 1,6± 1,1 yaştı (p= 0, 10). Grup B’ deki 36 hastada prepüsyel flep, 4 hastada serbest prepüsyel greft tercih edildi. Grup T’ deki 48 hastanın 11’ inde destek amaçlı deepitelize prepüsyel flep yerleştirildi. Postoperatif fistül oranları Grup B’ de % 47, Grup T’ de % 42 saptandı (p= 0, 58). Prepüsyel flep ile desteklenmiş TIPU’ lu hastalarda % 27, desteklenmeyenlerde ise % 46 fistül gelişti (p= 0, 27). Üretral darlık oranları Grup B ve T’ de % 30 ve % 15 idi (p= 0, 08). Grup T’de dokuz hastaya (% 19) tekrar kordi düzeltilmesi gerekirken Grup B’de gerekli olmadı (p= 0, 003). Grup B’de 15 hastaya postoperatif üretrografi çekildi. Dokuzunda divertikül saptandı. Diğer hastalarda da üretrografi çekilmesi planlandı. Divertikül yalnızca prepüsyel flep tercih edilen Grup B olgularında saptandı. Postoperatif izlem süreleri Grup B’de 2,5± 1,8 yıl, Grup T’de 3,4± 2,2 yıldı.

Tartışma: Proksimal hipospadias tedavisinde TIPU ve Bracka yöntemlerinin sonuçları benzerdir. Teknik seçiminde kordi düzeltildikten sonra üretral plağı uygun olan olgularda TİPU, olmayanlarda Bracka yöntemi tercih edilmelidir. Prepüsyel flep ile Bracka onarımı yüksek divertikül oranı nedeniyle tercih edilmemelidir.