8. National Pediatric Urology Congress

A Yıldırım, EA Kırlı, M Eliçevik, SNC Büyükünal, H Emir

Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty Department of Pediatric Surgery Division of Pediatric Urology

Evaluation of Urotherapy Efficiency in Patients with Dysfunctional Voiding and Over Active Bladder        

Introduction:

            The aim of this study is to evaluate characteristics and treatment response to urotherapy in patients with dysfunctional voiding (DV) and over active bladder (OAB)

Patients and Methods:

            The patients who were diagnosed DV or OAB and underwent urotherpy were evaluated retrospectively between 2007-2017. Families were informed and dieting and voiding habits were regulated before procedure. Pelvic floor relaxing and sphincter contracting exercises were taught. Patients underwent computerized biofeedback therapy. Success rates were calculated recommended as International Children’s Continence Society.  

Results:

            In DV group ninety-nine patients (K:95, E:4) whose median age was 9,8 years (5-16 years) were admitted with the complaint of urinary tract infection (UTI)(61), incontinence (daytime (n=21),night (n=9), day/night (32)), decresed frequency of voiding (37). Constipation is accompanying problem. Prophylactic antibiotics (n=20), anticholinergic (n=9), combine medications and laxatives were used before urotherapy. Accompanying over active bladder contraction (24) was detected in pre treatment period. Twenty-eight patients (K:11, E:17) have median age of 9,07 years (6-14 year). Symptoms were grouped as daytime (n=9), nighttime (n=3), daytime/nighttime (n=16) incontinence. Urge symptoms (n=12) and frequency of voiding (n=9) were evaluated. Urinary tract infections (UTI) (n=8) and constipation (n=20) were the accompanying symptoms. Prophylactic antibiotics (n=3), anticholinergic (n=19) or combine medical therapies were used. After urotherapy, in DV voiding pattern improvement (%82) is the most important finding (6 seances) . However complete response rates are high in daytime (%61) and night (%47) incontinence, residual urine volume, UTI (%52) and constipation (%69) decreased (%74). In OAB full response were seen in %45 in daytime incontinence, %47 in nighttime incontinence. %60 of urge and %66 of frequency symptoms reduced. UTI (%52) and constipation (%69) deteriorated.    

Conclusion :

            Urotherapy is a efficient treatment option in DV and OAB as a primary approach or supportive treatment. It also helps reducing symptoms of accompanying problems.    

A Yıldırım, EA Kırlı, M Eliçevik, SNC Büyükünal, H Emir

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı Çocuk Ürolojisi Bilim Dalı

Giriş:

            Bu çalışmanın amacı disfonksiyonel işeme (Dİ) ve aşırı etkin mesane (AEM) nedeni ile üroterapi uygulanan hastaların özelliklerinin ve tedaviye yanıtın değerlendirilmesidir.

Hastalar ve Yöntem:

            2007-2017 tarihleri arasında Dİ ve medikal tedaviye dirençli AEM tanısı izlenen birincil tedavi veya medikal tedaviye destek amacı ile üroterapi uygulanan hastaların verileri geriye dönük olarak incelendi. Üroterapi öncesinde, tüm hastalara ve ailelerine yöntem ile ilgili bilgilendirme yapıldı. Hastanın diyet ve işeme davranışlarında düzenlenerek konstipasyon tedavisi almayan hastalara önleyici tedavi başlandı. Pelvik taban kasma-gevşeme egzersizleri öğretildi. Bilgisayarlı biofeedback tedavisi uygulandı. Başarı oranları International Children’s Continence Society tarafından belirlenen kriterlere göre değerlendirildi.

Bulgular:

            Dİ grubunda yaş ortalaması 9,8 yıl (5-16 yıl) olan 100 hastanın (K:95,E:4) başvuru nedeni idrar yolu enfeksiyonu (İYE)(n=61), idrar kaçırma (gündüz (n=21), gece (n=9), gündüz/gece (n=32)), seyrek idrar yapma (n=37)’dir. Konstipasyon (n=52) eşlik eden sorundur. Uygulama öncesi proflaktik antibiyotik (n=20), antikolinerjik (n=9), kombine tedaviler (n=25) ve laksatif (n=21) kullanımı mevcuttur. Dİ ve over aktif detrusör kontraksiyonları (n=24) birlikteliği saptanmıştır. AEM grubunda yaş ortalaması 9,07 yıl (6-14 yıl) olan 28 hastanın (E:17,K:11) başvuru semptomları gündüz (n=9), gece (n=3), gündüz/gece (n=16) olarak gruplandırıldı. Urge (n=12) ve işeme sıklığı (n=9) incelendi. İYE (n=8) ve konstipasyon (n=20) eşlik eden sorunlardır. Uygulama öncesi proflaktik antibiyotik (n=3), antikolinerjik (n=19) veya kombine tedaviler (n=9) kullanılmıştır. Tedavi sonunda (6 seans) Dİ grubunda işeme paterninde düzelme (%82) görüldü. Bununla birlikte gündüz inkontinansında (%61) ve gece inkontinasında (%47) oranında tam yanıt alındı. Seyrek idrar yapan hastaların rezidü miktarında (%74) gerileme saptandı. İYE (%52), konstipasyon (%69) bulgularında gerileme görüldü. AEM grubunda gündüz inkontinansında % 45, gece inkontinasında %47 oranında tam yanıt alındı. Urge semptomları %60 ve sık idrara çıkma % 66 oranında düzelme saptandı. İYE (%52), konstipasyon (%69) bulgularında gerileme görüldü.

Sonuç:

            Üroterapi çocukluk çağında birincil tedavi veya medikal tedaviye ek olarak uygulanabilen, eşlik eden hastalıkların sağaltımında yardımcı olan bir tedavi yöntemi olarak değerlendirilmiştir